İşitme Güçlüğü Destek Eğitimi

      İŞİTME GÜÇLÜĞÜ

     İşitme güçlüğü ile  ilgili; zedelenme, yetersizlik, engel, işitme eşiği, işitme kaybı, işitme kalıntısı, işitme yetersizliği, işitme duyarlığı, odyoloji, odyolog, gibi temel kavramları bilmek gerekir:

Zedelenme: Bireyin anatomik, fizyolojik, psikolojik özelliklerinde meydana gelen geçici veya kalıcı olabilen yapı, işleyiş bozukluğuna bağlı durumlara zedelenme denir. Kolların felç oluşu, parmakların tutmayışı, iyi görememe, iyi işitememe vb. durumlar birer zedelenmedir.

Yetersizlik: Birey için normal kabul edilen bir etkinliğin ya da yapının; zedelenmeden dolayı önlenmesi, sınırlanması hâline yetersizlik denir. Örneğin işitme, geçit yolunda herhangi bir yerde zedelenirse işitme gerçekleşemez ve işitmede yetersizlik ortaya çıkabilir.

Engel: Bireyin yaşadığı sürece yaş, cins, sosyal ve kültürel faktörlere bağlı olarak oynaması gereken roller vardır. Yetersizlik yüzünden rollerin yerine getirilememesi durumuna engel denir. İşitmeden dolayı yetersiz duruma düşen çocuğun sosyal hayatta sözel iletişime dayalı rolleri, istendiği gibi yerine getirememesi bu örnektir.

İşitme eşiği: Sesin, sessizlikten ayrıldığı noktadır.

İşitme kaybı: İşitme testi sonucunda alınan değerlerin, kabul edilen normal işitme değerinden farklı olması durumudur.

İşitme kalıntısı: İşitme eşiğinin altında kalan ve uyarıldığında sesleri beyine iletebilen duyu alanıdır.

İşitme yetersizliği: Kulağın üç (dış, orta, iç) bölümünde işitme sinirinde veya beyinde ortaya çıkan bir hastalık, sesin normalden daha az işitilmesine sebep olur. İşitme kaybının derecesi, bireyin dil edinimini ve eğitimini engelleyici derecede ise buna işitme yetersizliği denir.

 İşitme duyarlığı: İnsan kulağının alım gücü içinde olan (16-20000 Hz. İle 0– 110 dB) seslerin işitilmesine denir.

 Odyoloji: İşitme, dengeyle ilgili çalışmaların yapıldığı ve işitme- denge bozukluklarının araştırıldığı bilim dalıdır.

 Odyolog: Odyoloji biliminin uygulayıcıları, meslek elemanlarına denir.

 İşitme kaybının derecesine göre sınıflandırma:  Çok ileri derecede işitme kaybı olan ve işitme cihazı kullanması zorunlu olanlar işitmeyen, hafif ve orta derecede işitme kaybı olanlar ağır işiten olarak tanımlanmaktadır.

 İşitme güçlüğünü oluş zamanına göre sınıflandırma

Genel olarak işitme güçlüğünün oluş zamanına göre iki tür işitme kaybı görülür. İşitme kaybı çocuk dili kazanmadan ortaya çıkmışsa dil öncesi işitmezlik, dili kazandıktan sonra ortaya çıkmışsa dil sonrası işitmezlik olarak adlandırılır.

İşitme güçlüğünü oluş yerine göre sınıflandırma

 Çocuklarda genel olarak oluş yerine göre beş tür işitme kaybı görülür.

      1. İletim tipi işitme kaybı

  Dış ve orta kulağın etkilendiği hastalıklarda (doğuştan olan problemler, dış kulak yolu iltihabı, dış kulak yolu darlığı, orta kulak enfeksiyonları, östaki tüpü hastalıkları, orta kulakta kireçlenme, travmalar, tümörler) görülen işitme kaybıdır. Sesin algılanmasında değil, sesin iletiminde bir sorun vardır. Genellikle tıbbi ve cerrahi olarak tedavi edilebilir.

      2.Duyusal sinirsel (sensörinöral) tip işitme kaybı

   İç kulak ve iç kulaktan beyne giden sinirlerin zedelenmesi sonucu meydana gelen işitme kaybıdır. Bu tip kayıplar da konuşmayı anlama becerisi bozulur, kayıp daha ağır ve kalıcıdır.

      3.Karma tip işitme kaybı

 Bu tip işitme kayıpları, hem iletimsel hem de duyusal-sinirsel işitme kaybı türlerinin bir arada görülmesidir.

     4. Merkezi (santral) tip işitme kaybı

     Merkezi sinir sisteminde meydana gelen bir zedelenme sonucu ortaya çıkan işitme kaybıdır. Dış ve orta kulak görevini yapar. İç kulak ve işitme sinirleri normal çalışır fakat merkezde bir bozukluk vardır. Bu hasar, bireyin sesleri algılamasını ve sese anlamlı bir şekilde tepki göstermesini engeller.

     5. Psikolojik (fonksiyonel/organik olmayan) işitme kaybı

    Bireyin herhangi bir nedenle işitme kaybı var gibi davranması ya da gerçekten işitme kaybının olduğuna inanması ile ortaya çıkan durumdur. İşitme organının yapısında ve işleyişinde bir bozukluk olmadığı hâlde işitme gerçekleşmez.